έκπνους

ἔκπνους, -ουν και ἔκπνοος, -οον (AM)

αυτός που εκπνέει

μσν.

φρ. «γίνομαι ἔκπνοος» — χάνω τη μυρωδιά μου

αρχ.

ο χωρίς πνοή, ο νεκρός.